W leczeniu uzależnienia od alkoholu wyróżnia się formę stacjonarną i ambulatoryjną. Pierwsza opcja polega na całodobowym przebywaniu w ośrodku odwykowym. Uznaje się ją za najskuteczniejszą, ale z wielu względów nie każdy alkoholik może sobie na takie rozwiązanie pozwolić. Pozostaje wówczas leczenie ambulatoryjne, polegające na samodzielnym zgłaszaniu się do placówki, w której cyklicznie odbywa się terapia.
Elementy ambulatoryjnego leczenia alkoholizmu
Pacjent skorzystać może z indywidualnej psychoterapii, czyli zajęć prowadzonych sam na sam z terapeutą, który skupia się wówczas całkowicie na problemach konkretnej osoby. Warte udziału są jednak również zajęcia grupowe, opierające się na wymianie doświadczeń z innymi osobami, które znajdują się w podobnej sytuacji życiowej. Szczególną formę zajęć grupowych stanowi terapia rodzinna, w której oprócz alkoholika uczestniczą jego bliscy.
Elementem ambulatoryjnego leczenia alkoholizmu może być również, w razie potrzeby, interwencja kryzysowa. Związane z nią dodatkowe spotkania organizuje się wówczas, gdy alkoholik wchodzi na najtrudniejsze odcinki swojej drogi do trzeźwości. Np. gdy narastający w nim głód alkoholowy staje się nie do zniesienia i bez odpowiedniego wsparcia nie uda mu się powstrzymać od zaglądania do kieliszka.
Niezależnie jednak od tego, czy leczenie odbywa się ambulatoryjnie, czy w formie stałego pobytu w ośrodku odwykowym, kluczową rolę odgrywają te same czynniki. Przede wszystkim, u pacjenta pojawić się musi motywacja do wprowadzenia życiowych zmian. Po drugie, niezbędne jest zdobywanie wiedzy o alkoholizmie, a co za tym idzie – zdobywanie narzędzi służących do przekształcania codziennych zachowań w taki sposób, aby udało się przejść całą drogę do trwałej abstynencji.
